مهلت واخواهی در صورت

مهلت واخواهی در صورت ابلاغ واقعی در دادگاه

مهلت واخواهی برای اشخاصی که مقیم کشورند بیست روز و برای آنها که مقیم خارج از کشور می باشند دو ماه از تاریخ ابلاغ حکم غیابی است. در عین حال چون ممکن است حکم غیابی به محکوم علیه غایب ابلاغ واقعی یا قانونی شود و علاوه بر این، قانونگذار جهاتی را به عنوان عذر موجه پیش بینی نموده که در صورت وجود و اعلام و اثبات آنها موجب می شود که مدت واخواهی عملا افزایش یابد، مهلت واخواهی با در نظر گرفتن عوامل مزبور و سایر عوامل موثر بطور جداگانه برسی می شود.

مهلت واخواهی در صورت ابلاغ واقعی به دین صورت می باشد که حکم غیابی حتی الامکان باید ه محکوم علیه غایب ابلاغ واقعی شود و چنانچه ابلاغ واقعی میسر نباشد ابلاغ قانونی به عمل آمده و معتبر خواهد بود.

در صورتیکه حکم غیابی ابلاغ واقعی شده باشد مهلت واخواهی که برای اشخاص مقیم ایران بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور دو ماه است، از تاریخ شروع می شود که حکم حسب مورد، به محکوم علیه غائب، نماینده و یا قئم مقام قانونی او ابلاغ می شود.

بنابراین در صورتی که محکوم علیه غائب خارج از مهلت مزبور دادخواست واخواهی خود را به دفتر دادگاه صادر کننده حکم تقدیم نماید، دادگاه قرار رد دادخواست واخواهی را صادر می نماید.  این قرار، چنانچه در پرونده ای صادر شده باشد که حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدید نظر باشد، در مهلت مقرر قابل تجدید نظر در دادگاه تجدید نظر است که رای قطعی صادر می نماید. در صورت فسخ قرار در مرجع تجدید نظر، پرونده به دادگاه بدوی اعاده می گردد تا در جهت رسیدگی اقدامات لازم صورت گیرد. در صورت تایید قرار رد دادخواست واخواهی می توان پذیرفت قابل عمل خواهد بود.

چنانچه دادخواست واخواهی به مرجعی غیر از دفتر دادگاه صادر کننده حکم غیابی در مهلت مقرر تسلیم شود، آیا پس از ارسال احتمالی دادخواست به دادگاه صادر کننده حکم در رسیدن آن در خارج از مهلت مقرر، این دادگاه باید قرار رد دادخواست واخواهی را به این علت صادر نماید.قانونگذار مرجع تسلیم دادخواست طرق شکایت معمول از آز آراء را دقیقا تعیین نموده و مرجع مربوطه را مکلف به ثبت دادخواست نموده است.

با توجه به تبصره قانون که مرجع تقدیم دادخواست واخواهی خارج از مهلت را دادگاه صادر کننده حکم قرار داده است، شاید بتوان گف دادگاهی غیر از دادگاه صادر کننده حکم تکلیف ثبت دادخواست وخواهی را ندارد، اما در صورت ثبت دادخواست واخواهی در دفتر دادگاه غیر صالح و ارجاع آن، دادگاه مزبور راهی جز صدور قرار عدم صلاحیت و ارسال پرونده به دادگاه صالح ندارد.

طبق اصول کلی دارسی تقدیم دادخواست ناقص، در صورتی که در مهلت مقرر رفع نقص شود و همچنین تقدیم دادخواست به دادگاه غیر صالح آثار خود را از زمان تقدیم دارد. در نتیجه چون دادگاه صالح مکلف است به دعوا رسیدگی نماید، دلیلی که رسیدگی واخواهی را مستثنی نماید مشاهده نمی شود، مخصوصا که مرجع رسیدگی به واخواهی را دادگاه صادر کننده حکم غیابی تعیین نموده است.

در عین حال به محکوم علیه غائبی که به سبب عذر موجه نتوانسته در مهلت مقرر واخواهی نماید، اجازه داده است که خارج از مهلت مقرر نیز داد خواست واخواهی را تقدیم نماید. در این صورت واخواه باید جهات عذر و دلیل موجه بودن ان را ضمن دادخواست به دادگاه صادرکننده حکم غیابی اعلام نماید.

دادگاه ابتدا این ادعا را مورد رسیدگی قرار داده و در صورتی که آن موجه تشخیص دهد قرار قبولی دادخواست واخواهی را صادر می نماید که در این صورت اجرای حکم، اگر در حال انجام باشد، متوقف می شود.

چنانچه دادگاه عذر اعلامم شده را موجه تشخیص ندهد قرار رد دادخواست واخواهی را صادر می نماید.