تنها راه سالم و شرعی در برقراری ارتباط همسری میان زوجین عقد ازدواج است و در این موضوع تفاوتی میان ازدواج دائم و موقت نمی باشد. پس طرفین بعد از اجرا شدن عقد، زن و شوهر همدیگر به حساب می آیند و تنها فرق در این موضوع این می باشد که در ازدواج موقت، اتمام این ازدواج از قبل توافق و تعیین می شود.
1.مشخص نکردن مهریه در عقد دائم، عقد را برعکس عقد موقت باطل نمی کند، همچنین اعلام مهریه در عقد موقت واجب است.
2.زن و مرد در عقد دائم از همدیگر ارث می برند، بر عکس عقد موقت.
3.روا نیست زن و مرد در عقد دائم با یکدیگر شرط کنند که نزدیکی انجام نگیرد، برعکس عقد موقت( زن این حق را دارد که تعیین کند نزدیکی صورت نگیرد، ولی اگربعداً راضی شد، ممانعتی ندارد)
4.در عقد دائم مرد باید بر خلاف عقد موقت به زن نفقه پرداخت نماید.
5.در عقد دائم، زن نمی تواند بدون اجازه ی شوهر بیرون برود، اما در عقد موقت می تواند، مگر آن که سبب ضایع شدن حق شوهر گردد.
6.مشخص کردن زمان در عقد دائم لازم نمی باشد، اما در عقد موقت می بایست حتماً زمان گفته شود. در مدت زمان عقد موقت هیچ محدودیتی ندارد(از چند دقیقه تا چند سال)
7.عقد موقت طلاق ندارد بلکه جدا شدن مرد و زن به واسطه به اتمام رسیدن زمان عقد و یا بخشیدن مدت( باقی مانده زمان عقد را مرد به زن می بخشد) می باشد.
دختری که به سن بلوغ رسیده باشد، یعنی می تواند صلاح خود را تشخخیص دهد، اگر خخواسته باشد ازدواج موقت یا دائم انجام دهد، اگر باکره باشد، می بایست از پدر یا جد پدری خود اجازه بگیرد و چنان چه به واسطه ازدواج موقت یا دائم باکره نباشد، دیگر اجازه پدر برای او لازم نیست و اگر پدر یا جد پدری او در این دنیا نباشند، کسب اجازه از دیگران مانند(برادر، مادر، دایی و عمو و…) لازم نیست.
سوال: آيا ازدواج موقت با دخترى كه بكارتش از راه غير شوهر كردن از بين رفته است نياز به اجازه پدر و جد پدری دارد؟
پاسخ: چنان چه بكارت به غير شوهركردن از بين رفته باشد، باز هم براى ازدواج( چه موقت، چه دائم) اجازه پدر یا جد پدری لازم است.
سوال: اگر دختر به تنهایی گفته باشد که مادر و پدرم با ازدواج من موافق هستند، می توان فقط به گفته ی او و بدون اجازه پدر با او ازدواج نمود؟
پاسخ: خیر کافی نیست، مگر این که به پدر او امکان دسترسی نداشته باشند و یا از گفته ی او یقین به اجازه پدر حاصل گردد.
مرد مسلمان نمی تواند با زنان کافره ازدواج موقت یا دائم نماید، ولی ازدواج موقت با زنان اهل کتاب مانند(یهودی و مسیحی) جایز است. همچنین مرد نمی تواند در یک زمان با دو خواهر ازدواج موقت یا دائم کند.
ازدواج موقت با زن فاحشه جایز می باشد( در حالتی که عده خود را نگه داشته باشد)، البته مکروه است، مخصوصاً اگر از زنان معروف به زنا باشند که کراهت بالاتری دارد.
اگر شخصی، زنی را به عقد خود در آورد، حتی اگر نزدیکی هم نکرده باشد مادر او به مرد محرم می شود و اگر نزدیکی انجام گرفته باشد، اگر آن زن از مرد دیگری دختر داشته باشد، دخختر او هم به مرد محرم می شود و مرد به هیچ عنوان دیگر نمی تواند با آن دخختر ازدواج نماید.
مرد و زنی که در ازدواج موقت یکدیگر هستند، نمی توانند در طول این مدت با یکدیگر ازدواج دائم نمایند، بلکه اگر چنین شرایطی حاصل گردید، مرد باید با نیت و به زبان بگوید که باقی مانده مدت این ازدواج را بخشیدم. در این حالت از یکدیگر جدا شده و می توانند ازدواج دائم نمایند.
فرزند حاصل از ازدواج موقت حکم سایر فرزندان حلال زاده در ازدواج دائم را دارد که خرج نفقه آن نیز بر عهده ی پدر می باشد و حضانت آن(دختر تا هفت سالگی و پسر تا دو سالگی) با مادر می باشد، البته اگر مادر نخواهد می تواند از اول او را تحویل پدر نماید.
از لحاظ قانونی لازم می باشد. این مسئله از حکم های انتظامی حکومتی است و تخلف از آن دارای پیگرد قانونی دارد ولی باطل کننده عقد نمی باشد.
از مراحل اولیه در امر ازدواج نامزدی است که روان شناسان برای آن اهمیت بسیار زیادی را قائل می شوند. این دوران می تواند به زوجین کمک کند تا با اخلاق و روحیات یک دیگر بیش تر آشنا شوند و بعدها زندگی پایدارتری را داشته باشند . به همین دلیل اغلب این دوره به دوره […]
بدون دیدگاه