قوانین مربوط به اپار

تعریفی که می توان درمورد اپارتمان نشینی بیان کرد عبارت است از: یک واحد مستقل در ساختمان چند طبقه که با عنوان مسکونی یا تجاری از ان استفاده می شود.

امروزه جمعیت اپارتمان نشینی افزایش یافته است  و این به دلیل گرایش بیشتر مردم به شهر نشینی بوده است .اما در کشور ما هنوز نیز فرهنگ  استفاده از اپارتمان ان قدرها برای مردم جا نیفتاده است و برخی از افراد ذهنیت قدیمی خود را که درمورد خانه های مستقل داشته اند، دارند.عده ای هم وقتی اداب زندگی اپارتمان نشینی را به ان ها یاداوری می شوند تنها از ضرب المثل قدیمی چهار دیواری اختیاری استفاده می کنند و اصلا حاضر نیستند قوانین مربوط به زندگی اپارتمان نشینی را رعایت کنند.

مالکین اپارتمان ها باید هزینه های ماهانه و مشترک را برای بخش‌هایی از ساختمان که برای همه قابل استفاده و مشترک است پرداخت کنند.علاوه بر ان باید هزینه های برق، اب ،گازوئیل ،گاز و … را پرداخت نمایند. هزینه‌های دیگری نیز وجود دارد که مربوط به وسایلی که استفاده می کنید نمی شود بلکه مربوط به قسمت خدمات می شود مانند هزینه تأسیسات، سرایدار، دربان، دستمزد هیئت مدیره و … .

پرداخت این هزینه های گفته شده بین مالک و مستاجر بستگی به قراردادی دارد که بین ان ها بسته شده است. پس اگر مالک براساس قرار داد هزینه ها را پرداخت نکند، مستأجر هم این حق را دارد که ان مبالغ را از اجاره کم کند. برعکس اگر مستأجر این هزینه ها را نپردازد، هیئت مدیره می تواند برای دریافت این مبالغ به مالک اصلی مراجعه کند. هیئت مدیره هم می‌تواند برای تأمین هزینه مالکان آپارتمان‌ها مبلغی را به عنوان تنخواه گردان دریافت کند.

قوانین مربوط به اپارتمان نشینی

مراحل زندگی افراد در محل زندگی ان ها شکل می گیرد علاوه بران محل زندگی تاثیرات زیادی را روی شخصیت ان ها می گذارد.پس باید همه افراد در اپارتمان زندگی می کنند برای فراهم شدن اسایش و راحتی تمام افراد اپارتمان قوانین اپارتمان نشینی را رعایت کنند.در این جا به بررسی قوانین مربوط به اپارتمان نشینی می پردازیم.

1-اپارتمان خانه شخصی هیچ کسی نیست و افراد ان را باسایر واحدها شریک هستند. پس ان ها به اندازه همان واحد خود در ان اپارتمان مالکیت دارند و می توانند در مسائل اپارتمان دخالت کنند. قسمت های عمومی ساختمان، به همه ساکنان اپارتمان تعلق دارد و البته قبل از استفاده باید همه ساکنان اپارتمان راضی باشند .هم چنین باید از گذاشتن کفش، گلدان و یا سایر وسایل در راه پله ها و راهروها خودداری کنید اینمورد جز قوانین اپارتمان نشینی محسوب می شود.

قسمت های مشترک آپارتمان ها شامل زمین، تاسیسات مشترک مانند سیستم های سرمایشی و گرمایشی مشترک ، چاه، شعبه های برقی مشترک، اسانسور ، فاضلاب، انشعاب آب مشترک ، انبار مشترک، لوله ها و سیم های برق، اسکلت ساختمان، بامو… می شود. هر آنچه که طبق صورت جلسه تفکیک آپارتمان ها مخصوص  آپارتمان خاصی نیست مشترک خواهد بود و تمامی مالکان اپارتمان ها می توانند از ان استفاده کنند.قسمت های مشترک را نمی توان انتقال داد .

2- قسمت های اختصاصی هر ساختمان ان قسمت هایی است که مالک برای ان سند مالکیت جداگانه ای تنظیم کرده است و یا عرفا به یکی از مالک ها اختصاص داد.

یا به صورت عرفی اختصاص به یکی از مالکان دارد. پارکینگ و انباری اگر به صورت رسمی یا عرف به یک آپارتمان  تعلق داشته باشد به اپارتمان و مالک ان اختصاص خواهد داشت.در غیر این صورت اگر این قسمت ها متعلق به مالک نباشد باید به صورت مشترک با توافقات دیگر مالکان استفاده شود. پس لازم است قبل از مستقر شدن در اپارتمان از تمامی حقوق خود مطلع شوید تا در اپارتمان نشینی دچار مشکلی نشوید. هم چنین برای استفاده از پارکینک و انباری سندی داشته باشید و از پارکینگ و انباری دیگران استفاده نکنید .

3- تعهدات مربوط به مالک یا مستاجر در اداره ساختمان های مشمول قانون تملک آپارتمان ها یکسان است و استفاده کننده قانونی خواه مالک یا مستاجر در این باره متعهد است.

4- هزینه های مشترک،شامل هزینه هایی می شود که برای استفاده، حفظ و نگهداری از ساختمان و تاسیسات و سایر تجهیزات و هم چنین هزینه های اداری و حقوق  مدیر یا مدیران ساختمان باید پرداخت شود. این هزینه ها شامل مواردی مثل رنگ زدن دیوارها و نرده های مشترک و سرایدار در صورت استفاده و  به صورت کلی شامل تمامی هزینه های مشترک می شود. پرداخت این هزینه های اجباری است و در زندگی اپارتمان نشینی همه ساکنین باید این هزینه ها را پرداخت کنند. هزینه های مشترک بین تمامی مالکین تقسیم شده و به صورت مساوی توسط مدیر ساختمان از ان ها دریافت می شود.

این موضوع نیز مشخص است که اگر  بخش های عمومی مشترک ساختمان توسط  کسی یا کسانی  مورد استفاده شخصی قرار بگیرد فقط همان اشخاص باید تمامی هزینههای مربوط به ان را بپردازد. البته به صورت قانونی هم در قرارداد می توان سهم هر مالک را از هزینه ها مشخص کرد. همچنین مالکان می توانندبه صورت توافقی هزینه های بخش هایی از ساختمان را خودشان پرداخت کنند.

5-نمای بیرونی و ظاهری ساختمان بخش مشترک آن و به همه مالکان تعلق دارد . پس بخش ورودی آپارتمان ها و سردرب آن ها که در ظاهر ان مشخص است جز بخش های مشترک ساختمان محسوب می شوند. پس اگر بخواهد تغییری در ظاهر ساختمان صورت گیرد باید تمامی مالکان در جریان ان قرار بگیرند و موافقت خود را درباره ان اعلام کنند.

6- اگر یک ساختمان دارای مالکینی بیش تر از سه نفر باشد باید برای ساختمان مدیر و یا مدیرانی انتخاب شود تا بتوانند با برعهده گرفتن وظایفی زندگی اپارتمان نشینی ارامش را برای همه ساکنین فراهم کند. این مدیران وظایفی را برعهده دارند که عبارتند از: اداره ساختمان، دریافت کردن هزینه ها از ساکنین و پرداخت ان ها برای عناوین مختلف ، بیمه آتش سوزی ساختمان، مشخص کردن سهمیه هر آپارتمان در هزینه ها و اعلام هزینه ها به افراد، در صورت این که واحدی در اپارتمان از دادن هزینه های مشترک خود سربازند مدیران باید از استفاده ان ها ازقسمت های مشترک جلوگیری کنند، دریافت مطالبات از بدهکاران و… .

7- پرداخت نکردن هزینه های مشترک توسط برخی ساکنین از مشکلات اساسی است که در زندگی اپارتمان نشینی مدیران ساختمان با ان روبه رو هستند. معمولا توسط ابلاغ نامه و یا نصب کردن  سیاه ای از بدهی ها در ساختمان از بدهکاران خواسته می شود تا هر چه زودتر بدهی های خود را پرداخت کنند.حال اگر این راه جواب نداد مدیر ساختنمان می تواند با مراجعه به دادگاه این حق را بازستاند. در صورت این که مالک یا مستاجر آپارتمان بدهی های خود را نپردازند، مدیران ساختمان می توانند بخش های مشترک ساختمان را از ان ها بگیرند و نگذارند تا از امکانات دیگر مثل اب ،برق و.. استفاده کنند.