با ابلاغیه و انواع آ

ابلاغ در لغت به معنای رساندن پیام است . در مسائل حقوقی منظور از ابلاغ این است که مخاطب را از تشریفات قانونی مطلع کنند. ابلاغ از جمله اوراقی است که در دعاوی بسیار اهمیت دارد . دلیل این اهمیت نیز این است که این اوراق شرایط رسیدگی به پرونده را فراهم می کند . ابلاغیه ها اعتبار بسیار زیادی را از نظر حقوقی دارند.

زمانی که ابلاغیه به صورت قانونی و واقعی ابلاغ شود باید فرد موردنظر این فرصت را داشته باشد تا از خود در این باره دفاع کند. ابلاغ ها باید به محل اقامت گاه فرد ابلاغ شود تا وی از آن ها اطلاع پیدا کند و بتواند در این جریان از خود دفاع کند. منظور از اقامت گاه در این جا همان محل سکونت وی است و یا همان محلی است که فرد کارهای بسیار مهم خود را در ان جا انجام می دهد. اگر محل سکونت فرد با مرکزی که در آن جا امور مهم انجام می دهد متفاوت باشد اقامت گاه وی همان محلی خواهد بود که فرد در آن جا امور مهم خود را انجام می دهد.

به صورت کلی چیزی که باعث می شود ابلاغیه اعتباری را داشته باشد گزارشی است که مامور ابلاغ در این باره می دهد. اگر مامورابلاغ کارهای قانونی را در این زمینه انجام ندهد اوراق دوباره باید ابلاغ شود . حتی شاید زمان رسیدگی نیز به تعویق بیفتد و درخواست تجدیدنظر اتفاق افتد.

در ادامه این مطلب با انواع ابلاغ آشنا خواهیم شد .

انواع ابلاغیه

در مسائل قانونی ابلاغیه ها به دو صورت واقعی و قانونی انجام می شود . هر دوی این ابلاغ ها به صورت قانونی و صحیح اند البته این روش ها با هم تفاوت هایی را هم دارند که در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.

ابلاغ واقعی

در ماده 68 قانون اساسی در این باره بیان شده است که مامور ابلغ در این زمینه وظیفه دارد تا در مدت زمان دو روز اوراق را به فرد موردنظر بدهد و در یک برگه دیگر از فرد رسیدی دریافت می شود . ابلاغ واقعی به این صورت است که ابلاغیه به خود فرد داده می شود و از خود وی نیز رسیدی در این باره دریافت می شود .

برای این که این ابلاغ صحیح باشد باید ابلاغ  در محل و نشانی که برای مامور ابلاغ تعیین شده است به مخاطب داده شود. حال اگر مامور ابلاغ در جای دیگری فرد را ببینید و اوراق را به وی بدهد و اما مخاطب این اوراق را قبول نکند مامور این حق را ندارد تا این قبول نکردن وی را قید کند زیرا این کار اصلا ابلاغ محسوب نمی شود و از نظر قانونی نیز پذیرفته نیست . البته اگر خود مخاطب این اوراق را قبول کند ابلاغ از نظر قانون نیز صحیح خواهد بود .

ابلاغ قانونی

در ماده 69 قانون اساسی آمده است که اگر مامور نتواند اوراق را به دست فرد برساند باید در همان نشانی و آدرسی که به عنوان اقامتگاه برای فرد تعیین شده است آن را به یکی از بستگان و یا خادمان وی بسپارد که از نظر ظاهری و سنی وضعیت قابل قبولی راداشته باشد . این نوع ابلاغ را می توان در مقابل ابلاغ واقعی دانست . به عبارت دیگر اوراق در همان محل به دست فردی غیر از مخاطب داده می شود تا آن ها اوراق را به دست مخاطب برسانند.

در این نوع از ابلاغ باید چند نکته رعایت شود که عبارتند از :

1-اوراق باید در نشانی و آدرسی که معین شده است به نزدیکان فرد داده شود  . حال اگر بستگان وی در آدرس دیگری باشند و حتی این اوراق را قبول کنند باز هم از نظر قانونی پذیرفته نیست .

2- حال مواردی نیز وجود دارد که بستگان فرد از دریافت کردن این اوراق خودداری می کنند و یا اصلا در محلی که به عنوان اقامت گاه تعیین شده است فردی وجود ندارد  در این صورت ابلاغیه به درب خانه فرد الصاق می شود . در این هنگام به هیچ عنوان این ابلاغیه نباید به همسایه و یا دوست دیگری که در آن محل قرار دارد داده شود این گونه ابلاغیه ها باطل اند . شاید در مواردی خود فرد در محل اقامت خود وجود داشته باشد و اما این اوراق را قبول نکند در این زمان ابلاغ از نظر قانونی دارای اعتبار است و تاریخ امتناع فرد از گرفتن ابلاغیه نیز درج خواهد شد .

3-هر فردی حقوقی دارد که باید از نظر قانونی رعایت شود . ابلاغیه های قانونی نباید با این حقوق در تعارض باشد . برای مثال در مشکلات خانوادگی مانند طلاق اگر زن و شوهر هر دو یک اقامتگاه داشته باشند این اوراق به همسر داده نمی شود زیرا ممکن است به اطلاع وی نرسد .

به صورت کلی ابلاغیه ها هم می تواند برا اشخاص حقوقی و هم برای اشخاص حقیقی صادر شود . اگر ابلاغ برای اشخاص حقوقی باشد این اوراق به رئیس آن جا ویا قائم مقام وی داده می شود . این ابلاغ ها نیز از موارد واقعی خواهد بود.

البته در مواردی نیز وجود دارد که اشخاص حقیقی نیز مکان مشخصی ندارند و خواهان نیز در این مورد از مکان وی اطلاعی نداشته باشد در این صورت باید خواهان درخواست بدهد تا از راه آگهی در روزنامه ها این آگهی به دست فرد برسد . این نوع ابلاغ نیز از نظر حقوقی اعتبار دارد . البته در اشخاص حقوقی انتشار دادن آگهی از راه روزنامه ها صورت نمی گیرد .

رای غیابی و حضوری

دادگاه به این مورد که ابلاغیه به صورت واقعی و یا قانونی است توجه دارد زیرا در دادن رای و ضایع شدن حق فرد تاثیر بسیار زیادی دارد. پس زمانی که ابلاغیه ها به صورت قانونی و واقعی به فرد ابلاغ می شود و با این که در جلسه دادگاه حاضر نشود و وکیلی هم نداشته باشد باز هم رایی که دادگاه در این باره صادر می کند به صورت حضوری خواهد بود و در صورت این که فرد محکوم شود می تواند تنها تقاضای تجدیدنظر کند.

حال اگر ابلاغیه به صورت قانونی باشد یعنی به خود مخاطب داده نشود و هم چنین مخاطب در جلسه حاضر نشود وکیلی هم نداشته باشد حکمی را که دادگاه صادر می کند به صورت غیابی خواهد بود و بعدها قابل واخواهی خواهد بود.