حقوق پناهندگی

یکی از مسائل مهم در حقوق بین المللی حقوق پناهندگی است.مشکل پناهندگی از گذشته های دور مطرح بوده است،و در هر جامعه بنا به باورها و فرهنگ خود راه حلی برای ان اندیشیده است.

پناهنده کسی است که به دلیل داشتن ترس موجه از این که به علت های مربوط به مذهب یا اصلیت یا ملیت یا عضویت در برخی گروه های اجتماعی یا داشتن عقیده های سیاسی شکنجه می شوند ، در خارج از کشور خود به سر می برد و به خاطر ترس های که دارد نمی خواهد خود را تابع ان کشور قرار دهد و یا چون تابعیتی ندارد و بعد از این حادثه ها در بیرون از کشوری که ساکن است به سر می برد و به خاطر همان ترس ها نمی تواند به کشور خود هم برگردد.

طبق تعریف بالا می توان گفت پناهنده به معنی بیگانه ای است که در کشور پذیرنده به خاطر ترس از عقوبت و نجات مال و ازادی خود،به کشور دیگری پناهنده خواهد شد.عنصر اساسی در علت پناهندگی ترس موجه از تعقیب و آزار است که تشخیص و احراز آن، با کشور پذیرنده است و آن کشور با بررسی همه جانبه در مورد دلایل درخواست پناهندگی، یا این دلایل را می پذیرد و یا رد می کند.

ساده ترین حقوق پناهندگی در جهان

اساس ترین حقوقی پناهندگی  مشخص می شود:

• برخورداری از تمامی حقوق پناهندگی  و ازادی ها
• حق زندگی کردن وامنیت شخصی
• منع هرگونه شکنجه و رفتار خلاف شئون بشری
• برابر بودن همه افراد در برابر قانون
• حق عبور و مرور و اقامت ازادانه
• داشتن حق کارو حرفه
• حق بهره مندی از امکانات اموزشی تا مرتبه عالی

یکی از مهم ترین حقوق پناهندگی که به ان تاکید شده است،اصل بازنگرداندن پناهندگان به کشوری است که به هر علتی از ان از کشور رانده شده اند و یا به ناچار مجبور به ترک ان جا شده اند.برطبق قوانین هیچ یک از دولت های  متعهد به هیچ صورتی پناهنده ای را به سرزمینی  که احتمالی می رود به دلایلی مربوط به نژاد و . . . زندگی یا آزادی او مورد تهدید قرار دهد تبعید نخواهد کرد یا برنخواهد گشت.

هم چنین طبق مصوبه قانون پناهندگی در ایران به تصویب رسیده است این گونه خواهد بود:( پناهنده را نمی توان اجبارا به کشوری که در آنجا جان یا آزادی اش به علل سیاسی، نژادی، مذهبی یا تعلق به گروه های اجتماعی در معرض خطر است، اعزام نمود). بنابراین، تا زمانی که شرایط مساعد برای بازگشت پناهندگان به کشورشان فراهم نشده باشد، بازگرداندن آنان، بر خلاف اعلامیه و قطعنامه های مختلف راجع به  حقوق پناهندگی خواهد بود.

پناهندگی در ایران

بنا به اعلام اژانس پناهندگان سازمان ملل،تعداد پناهندگان در ایران بالغ بر در سال ۲۰۱۶ بالغ بر ۹۷۹٬۴۱۰ بوده است.این امارها نشان می دهد،ایران چهارمین کشور دارای جمعیت پناهنده است. از تعداد این پناهندگان از این تعداد ۹۵۱٬۱۴۲ نفر افغان و ۲۸٬۲۶۸ نفر عراقی هستند.بعضی از پناهندگان مدارک شناسایی ندارند ،برای مثال تعداد پناهندگان فغانی که شناسنامه ای ندارند در ایران به حدود دو میلیون نفر می رسد. ۳۴۵٬۴۰۶ دانش آموز افغان و عراقی در سال تحصیلی ۲۰۱۴–۲۰۱5 در مدارس ایران ثبت نام کردند.

سازمان ملل متحد از ایران به خاطر این میزبانی از پناهندگان تشکر کرده است. از آنجا که افغانستان در سال‌های اخیر بی‌ثبات تر شده و اقتصاد آن راکد است پناهندگان افغان تمایلی به بازگشت داوطلبانه به کشورشان ندارند.

در ابتدا پناهندگان در حمله شوروی به افغانستان به ایران امدند. بعد از جنگ بین ایران به عراق بقیه پناهندگان نیز از عراق به ایران امدند. بیش تر ان ها بعد از حمله ی امریکا به عراق دوباره به وطن برگشتند.دولت در تلاش است تا تعدا این پناهندگان را سرشماری کند و برای ان ها مدارکی را صادر کند بدین طریق پناهندگان غیر مجاز هم اخراج می شوند.

سوالی که ممکن است در اینجا پیش بیاید این است که ایا گرفتن پناهندگی اسان است؟

باید جواب بدهیم به هیچ وجه.برای دریافت پناهندگی ابتدا باید کشور خود را ترک کنیدو وارد کشور دیگری بشوید ،این کار مسلما کار راحتی نیست.زیرا مسلما در کشور پناهنده شما دچار مشکلاتی مانند مشکلات مالی،انزوا،تنهایی،تبعیض و یا مشکلات دیگری مانند دوری از خانه و خانواده خواهید شد.البته هدف ما از بیان این مشکلات این نیست که شما را از پناهندگی منصرف کنیم.هدف ما از بیان این مسائل این است که ابتدا تمام جوانب را سبک و سنگین کنید و از حقوق پناهندگی اگاه شوید. بدانید چه مشکلاتی در سر راه شما قرار خواهد گرفت.با فهم این مشکلات مسلما برای ان ها چاره ای خواهید اندیشید و سپس اقدام به پناهندگی خواهید کرد.

اقداماتی را قبل از ترک کشور باید انجام دهید. اولین کاری که باید انجام دهید این است که خود را برای برای ترک کشور اماده کنید.زیرا پس از ترک کشور دیگر دسترسی به اسنادتان برای نشان دادن هویت خود نخواهید داشت و درمقابل ازار و اذیت ها نخواهید توانست از خود دفاع کنید.بنابراین اسنادی مانند شناسنامه ،ازدواج ،طلاق،هویت و سوابق مدرسه و دانشگاه را باید همراه خود داشته باشید.

برای اطمینان و محکم کاری بیشتر بهتر است عکس ها و مکاتباتی که ادعاهایتان را ثابت می کند را نیز به همراه داشته باشید.برای مثال سوابق پزشکی  مربوط به صدمات و یا اسناد رسمی و حقوقی که ثابت می کند بازداشت،دستگیر و یابازجویی شده اید و یا از موضوعی رنج می برید ،مسلما برای شما مفید خواهد بود.

هم چنین بهتر است اسکن اسناد موجود را را به خودتان ایمیل بزنید و یا ان ها را در یک سرویس ذخیره سازی انلاین ذخیره کنید.بهتر است مسیر حرکت ونحوه سفر خود را مشخص کنید در این صورت از مشکلات بعدی که ممکن است در حین سفر پیش بیاید رهایی خواهید یافت.

در انتهاباید بگوییم بهتر است پول کافی برای تامین هزینه های سفر را با خود داشته باشید تا در صورت ببروز مشکلی در سفر در مضیقه مالی نباشید.